Wat betekent autisme?
Autisme is een ontwikkelingsstoornis waarvan de oorzaak te vinden is op biologisch vlak.
De verhouding jongens- meisjes is 4 /1 .
Men spreekt van een syndroom vermits er tegelijkertijd aan een aantal criteria moet voldaan worden.
Tot voor kort sprak men van een triade van tekortkomingen die zich situeren op vlak van
1. Verbeelding
2. Communicatie
3. Sociale interactie
De term autisme zorgde vaak voor verwarring omdat men naast het klassieke autisme nog onderscheid maakte tussen Aspergersyndroom, Syndroom van Rett, klassiek autisme, pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders omschreven, atypisch autisme, autistische stoornis, die men allen uitsprak onder de noemer autisme.
Sinds mei 2013 wordt in de nieuwe DM V ( meest gebruikt classificatiesysteem voor diagnostiek van psychiatrische aandoeningen) enkel nog gebruik gemaakt van de overkoepelende term autismespectrumstoornis en komen alle subtypes te vervallen.
De wijzigingen in de DSM kunnen op deze manier wel bijdragen tot een onderkenning van de stoornis bij jongvolwassenen met gemiddelde tot bovengemiddelde intelligentie.
Geen discussies of verwarring meer rond de termen autistische stoornis, desintegratiestoornis van de kinderleeftijd, syndroom van Rett, syndroom van Asperger, pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders omschreven.
Autismespectrumstoornis ; de term spectrum geeft de diversiteit aan in de manier waarop deze stoornis tot uiting komt.
Ook zal men nu kunnen spreken van een “milde ” of “ernstige” vorm van ASS.
De criteria die men vanaf heden zal hanteren situeren zich nog maar op 2 domeinen:
1. Beperkingen in de sociale communicatie en interactie.
2. Repetititief gedrag en specifieke interesses.
